Lezen: motivatie en veranderen

Of wat heeft veranderen nu met lezen te maken en met motiveren voor het (gaan)lezen?

Verhaaltjes zijn het mooist: Leren lezen doe je op de basisschool. De juf leert je lezen in groep drie. Zo gaat dat bij de meeste kindertjes. In sommige scholen is dat anders geregeld maar het is nu zeer zeldzaam dat een meester de kinderen leert lezen in groep drie. Die kinderen willen wel lezen, hoor. De meeste heel graag! Maar ja, de juf heeft het druk dus om de juf te helpen bij dat leren lezen kwamen er leesmoeders op school. Ondertussen zijn er lees-, luizen-, knutsel-, voorlees-, en ik weet wat nog meer voor hulpouders en hulpgrootouders actief op school.

Maar kinderen leren lezen nog steeds doordat de juf, die naast het leren lezen nu ook de manager is van al die hulpouders, strikt haar of De methode volgt voor aanvankelijk technisch lezen. Ja, zo heet dat.

Maar kinderen leren niet lezen omdat de juf de methode volgt, alle hulptroepen uitstekend hun best doen en goed aangestuurd worden door de juf of omdat de leren lees methode zo goed is en de inspectie de school een dikke tien geeft voor het leesonderwijs.

Nee, kinderen leren lezen omdat ze het willen. Ze hebben er zin in. Het is avontuurlijk. Het is leuk. Misschien is dit wel een hele rare opmerking maar: "Lezen is leuk".

Mag lezen dan ook leuk zijn, juf, school, methode, inspectie, minister enne ... laten wij als bibliothecarissen nou als eerste ... juist!

Ja, en wat heeft dat alles nu met veranderen te maken? Nou, als je het wilt, het is uitdagend, spannend, lief, erotisch, gevaarlijk, ... dan wil je dat graag en gaat de het veranderen heel gemakkelijk. Als je wilt lezen dan verander je vanzelf in een lezer.