Wat kun je beter kiezen dan iets vanuit je hart?
Wel, daar ben je het vast mee eens maar waarom denken en praten we wel over een 'hart-keuze' maar laten we deze keuze zo slecht zien, minimaal horen en sterker nog in gedrag en houding tonen? Hoe komt dat, wat beweegt ons? Wel, dat boeit mij enorm en vooral:
Hoe kun je anderen bewegen om een enthousiaste lezer te worden?
Posts
Geen flauwekul, direct het diepe in. Daar hou ik ook wel van.
BeantwoordenVerwijderenPasklare antwoorden heb ik natuurlijk niet direct bij de hand, maar misschien is dit praten op afstand en het communiceren d.m.v. een cursus ook een mogelijkeid om gewoon wat meer te zijn wie we zijn.
Waarom we onszelf zo weinig laten zien? We zijn bange mensen, bang voor de ander, bang om buiten gesloten of afgewezen te worden.
En verder, zelf enthousiast zijn lijkt me de beste manier om anderen enthousiast te maken.
Ben erg benieuwd of door 23dingen de medewerkers elkaar meer of op een andere manier gaan ontmoeten. Doen we zo in ieder geval al wat aan het jaarthema 2010
Over een "hart-keuze" denken en praten is veiliger dan het ook daadwerkelijk doen.
BeantwoordenVerwijderenIemand bewegen een enthousiaste lezer te worden is best wel moeilijk. Vooral in deze tijd met zoveel verschillende media.
Misschien onze eigen enthousiasme meer overbrengen?
Toen ik bijv. hoorde dat jij "De Boekendief" zo mooi vond, heb ik hem gelezen en inmiddels is het boek zowat mijn hele kennissenkring doorgegaan. Ik bedoel maar....
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenHeb mijn vorige reactie gewist. Was er één vanuit het hart, dat wel maar verder niet relevant.
BeantwoordenVerwijderenBen het met jou en met de 2 reacties hartgrondig eens. Maar ook een enthousiast lezer worden moet een hart-keuze zijn. Ik ben niet van plan iemand bij wijze van spreken een pistool op de borst te zetten, maar hoop wel te kunnen inspireren. Lukt dat niet dan is dat jammer, maar mijn enthousiasme wordt er niet door getemperd.
Mijn neef(toen nog neefje) bijvoorbeeld bleek dyslectisch. Alleen werd dat toen nog niet herkend. Voorgelezen worden vond hij heerlijk, lezen zelf vond hij een crime. Hij smeekte me om andere cadeaus dan boeken. Tuurlijk joh, dan doe je dat toch als liefhebbende tante. (En stiekem bleef ik hem voorlezen als we alleen waren, want als 12-jarige voorgelezen worden vond hij heel begrijpelijk uncool) Nu is hij een gepassioneerd filmkijker. Ik bedoel maar... er zijn zoveel manieren om mooie verhalen tot je te nemen.
Dit jaar heb ik hem nog voorgelezen uit Japin's Overgave toen we in Frankrijk waren. Stiekem. En gezegd dat er ook luisterboeken zijn. Fluisterboeken als je stiekem wilt luisteren.
Gevonden op het web
BeantwoordenVerwijderenLezen is net sport, Als je het vaker doet, word je vanzelf beter
Je moet als docent niet denken dat je ze iets kunt leren dat ze haten. Als jij leerlingen in de klas krijgt die absoluut een hekel aan lezen hebben, dan is dat het eerste waar je iets aan moet doen. Als een leerling dan detectives leest, tja, misschien jammer, maar het is wel beter dan dat ‘ie helemaal niet leest. Maar vervolgens moet je als docent iemand ook aan de hand meenemen. Er zijn zat detectives waar iets meer in zit.
aldus, promovendus Erik van Schooten.